Washington Wizards – New York Knicks 108:95

Rywalem Knicks byli Washington Wizards. Zespół z dużymi aspiracjami. Zespół z dużą ilością talentu. Zespół, który regularnie zawodzi w Play Offach. Tegorocznym pomysłem na rozwiązanie problemu jest Dwight Howard. Czyli do kotła z buzującym ego Walla, Beala i Portera, dorzucamy zakurzonego dominatora strefy podkoszowej. Początek sezonu zdecydowanie im nie wyszedł. A jak wyglądał mecz z Knicks?

Coach Fizdale nadal trzyma się wyjściowej piątki Ntilikina, Hardaway Jr, Dotson, Vonleh i Robinson. Na początku pierwszej kwarty Knicks szybko popełnili dwie straty w ataku, które Wizards zamienili na punkty z kontry. Knicks nie radzili sobie z agresywną obroną Wizards. Sporo strat, mało gry zespołowej, wymuszone rzuty po akcjach indywidualnych – tak wyglądał atak Knicks w pigułce. Tylko dzięki solidnej obronie (i pudłom Wizards – 1/11 z dystansu) Knicks utrzymywali dystans do rywala. Końcówka kwarty, to żenująca gra ofensywna z obu stron (Knicks łącznie 6/22 z gry w Q1). Odrobinę lepsi byli Wizards i na koniec prowadzili 24:17.

Drugą kwartę Knicks rozpoczęli moim „ulubionym” lineup’em (z Mudiayem na PG i Hezonją na PF). Słaba gra w ataku spowodowała, że Wizards odskoczyli na kilkanaście punktów. Żaden z graczy Knicks nie potrafił pociągnąć ataku (Trier szybko złapał faule, a Burke tylko nieśmiało próbował). Ale obrona nadal funkcjonowała. Kilka kolejnych punktów Kantera spod kosza i znowu udało się skrócić dystans do 6 punktów. Tylko co z tego, skoro Knicks po raz kolejny wpadli w dołek w ataku (słabiutki Ntilikina i Hardaway Jr) i Wizards zaczęli budować przewagę.  Na szczęście w końcówce obudził się Dotson. Po pierwszej połowie Wizards wygrywali 58:50.

Drugą połowę oba zespoły zaczęły od agresywnej obrony. Niewiele akcji zespołowych, słabsza skuteczność w ataku – ten mecz znowu był trudny do oglądania (m.in. Knicks popełnili dwa błędy 24 sekund pod rząd). W tej kwarcie w ataku Knicks nie istniał żaden zawodnik poza lepszymi okresami Triera (ale przy dobrej obronie Wizards też miał problemy ze skutecznością), Ntilikiny (ale szybko spadł za faule) i Hezonji. Na koniec trzeciej kwarty Wizards prowadzili 81:78. Trzeba dodać, że przy takiej grze ofensywnej Knicks, Wizards powinni zamknąć mecz w drugiej, najpóźniej trzeciej kwarcie.

Początek czwartej kwarty – ZNOWU, DRAMAT, ATAK!!! Nie no, jak ktoś mi wytłumaczy, jak z taką grą w ataku Knicks mieli remis na 8 minut przed końcem, to dozgonny szacunek. Z drugiej strony, taki a nie inny bilans Wizards nie jest przypadkowy. Dopiero ostatnia zapaść ofensywna Knicks pozwoliła Wizards odskoczyć na kilkanaście punktów i utrzymać przewagę do końca meczu. Ostatecznie Wizards wygrali 108:95. Oezu, jaki to był ciężki mecz do przebrnięcia. Po takich meczach człowiek się zastanawia, kto komu powinien płacić za oglądanie tego produktu.

Oceny indywidualne:

Mitchell Robinson (10 pkt, 6 zb, 1 bl) – starał się, ale miał problemy z silniejszym Howardem. Nieźle na desce. Znowu straszył rywali swoim zasięgiem. No i trafił wszystkie wolne.

Noah Vonleh (2 pkt, 4 zb) – znikający punkt. Problemy z faulami bardzo ograniczyły jego czas gry. Nie miał za bardzo możliwości się wykazać.

Damyean Dotson (11 pkt, 6 zb, 2 as) – bardzo dobry moment gry w drugiej kwarcie. Jednak kiedy brał się za rozgrywanie, to zazwyczaj kończyło się stratą. Nieźle w obronie, ale miał problemy z Oubre.

Tim Hardaway Jr (7 pkt, 4 zb, 4 as) – wygląda na to, że grał z kontuzją. I na tym zakończmy, bo nie pokazał nic w tym meczu.

Frank Ntilikina (6 pkt, 4 as, 1 zb, 2 prz) – kolejny zawodnik z problemem z faulami. Słabiutki występ w ataku, miał duże problemy z agresywnym kryciem Wizards (4 straty). Trzy słowa będące teraz jego przekleństwem w tym momencie: OPEN JUMP SHOT.

Enes Kanter (18 pkt, 12 zb) – najpewniejszy punkt w ataku Knicks (chociaż też na słabszej skuteczności). Umiejętnie znikał w obronie, chociaż w tym meczu rywale nie potrafili tego wykorzystać.

Lance Thomas (5 pkt, 3 zb, 1 bl) – dał dobrą zmianę i zaprezentował się nieźle i w obronie i w ataku. Dlaczego grał tak krótko? Kolejna kontuzja?

Allonzo Trier (9 pkt, 2 zb) – I następny z problemem z faulami. Jako jedyny potrafił akcją indywidualną rozerwać szyki obronne Wizards. Mimo tego nie zawsze znajdował drogę do kosza.

Mario Hezonja (10 pkt, 8 zb, 3 as, 3 prz) – solidny występ na tle drużyny. W ataku trafił to co miał trafić. W obronie podnosił ręce i modlił się, żeby rywal nie trafił (tym razem strategia była skuteczna). Te 3 przechwyty to życzliwość ze strony Wizards.

Trey Burke (13 pkt, 3 as, 2 zb, 1 prz) – zmienił fryzurę. Nie zmienił gry w obronie. Nieźle w ataku, ale był moment w drugiej kwarcie, gdy powinien wziąć grę na siebie.

Emmanuel Mudiay (4 pkt, 3 as, 3 zb, 1 prz, 1 bl) – znowu widzieliśmy zagubionego Manuela. Bez pomysłu na grę. Dostał tyle minut tylko przez problemy Ntilikiny z faulami i problemy zdrowotne Hardawaya Jr.

Ron Baker – miliarder, a zaczynał od roznoszenia pizzy.

Luke Kornet – miliarder, mama jest dumna.